یاد گلستان میکند مرغی درین تنگ قفس

  (دلم که میگیرد ) پرنده های خیال  مسافر ,ان کوی تواند که از هوای عاشقیم  پیام دل دارند  دلم که میگیرد  صدای شرشر آب  میان شب بوها  تب غزل دارد  صدای زوزه ی باد  به گونه های غزل  چو بوسه اندازد به خواب یاد گلستان میکند مرغی درین تنگ قفس...

صدای پای آب

نوازش تو بود

 به گوش خسته ام

کمی شکسته تر

دراین سکوت شب

به خواب, مرده, ها

روانه میشوم

خزان عمر را

به سنگهای سخت

چوبسترخموش

ترانه میشوم

دوباره خود بخوان

حدیث عشق من

یاد گلستان میکند مرغی درین تنگ قفس...